درمان درد های عصبی عضلانی
درد های عصبی عضلانی یا (فیبرومیالژیا) سندرمی است که بر بافت‌ها و عضلات نرم تاثیر می‌گذارد.
این اختلال دارای برخی علائم قابل‌توجه است از جمله درد مزمن عضلات، مشکلات خواب، خستگی، نقاط دردناک و نقاط ماشه.
این علائم را می توان با استفاده از برخی داروها، مدیریت استرس و تغییر دادن سبک زندگی از بین برد.
درد های عصبی عضلانی (فیبرومیالژیا) چیست؟
درد های عصبی عضلانی یک اختلال دراز- مدت و گاهی مزمن است که با احساس درد فراوان در استخوان‌ها و عضلات، خستگی کلی و حساسیت این نواحی همراه است.
نشانه‌های این اختلال ذهنی هستند و این یعنی نمی توان آن ها را با آزمایش تعیین یا ارزیابی کرد. از آن جایی که علائم این اختلال ذهنی هستند، هیچ علتِ به وضوح شناخته شده‌ای برای آن وجود ندارد و درد های عصبی عضلانی معمولا به اشتباه به عنوان یک بیماری دیگر تصور می‌شود.
به علت نبود آزمایش‌های عینی و تجدید پذیر برای این اختلال، بعضی از پزشکان ممکن است این اختلال را به طور کامل زیر سوال ببرند.
هرچند امروزه درد های عصبی عضلانی در حیطه‌ی پزشکی بیش‌تر از قبل پذیرفته شده‌است، اما برخی از محققان و پزشکان هنوز هم آن را یک بیماری واقعی نمی‌دانند. این اختلال ممکن است خطر بالقوه‌ی ابتلا به افسردگی را افزایش دهد، به این دلیل که فرد مدام در تلاش و تقلا است که علائم آن را بپذیرد.
درحال حاضر بسیاری از پزشکان دریافته اند که برای درمان و کنترل این بیماری، اعمال تغییر در سبک زندگی ممکن است بهتر از مصرف دارو باشد.
علائم درد های عصبی عضلانی (فیبرومیالژیا) چیست؟
معمولا درد های عصبی عضلانی (فیبرومیالژیا) سبب می‌شود که مناطقی در بدن تان حساس به لمس باشند. این قسمت‌ها، نقاط دردناک یا نقاط ماشه‌ای نامیده می‌شوند. در چنین قسمت‌هایی بر روی بدن، حتی فشار یا واکنش ملایم نیز ممکن است منجر به احساس درد شود.
امروزه این نقاط معمولا برای تشخیص درد های عصبی عضلانی استفاده نمی‌شوند. در عوض، ممکن است این نقاط برای متخصصان یا پزشکان به عنوان راهی برای کاهش تعداد تشخیص‌های احتمالی استفاده شوند. پزشکان می‌توانند از ترکیب نشانه‌های پایدار با برخی از آزمایش‌های پزشکی برای شناسایی علت بروز بیماری استفاده کنند.
درد ناشی از این نقاط ماشه ای را می‌توان به عنوان یک درد خفیف پایدار که بر روی بسیاری از مناطق بدن تاثیر می‌گذارد، توصیف کرد. اگر این درد را بیش از ۳ ماه تجربه کنید، پزشک ممکن است آن را به عنوان نشانه‌ی درد های عصبی عضلانی تشخیص دهد.
افراد مبتلا به این اختلال همچنین مشکلات خواب، خستگی، سردرد، خواب بیش از حد بدون احساس آرامش، اضطراب، افسردگی، عدم توانایی در توجه یا تمرکز، درد مفاصل یا درد در قسمت پایین شکم را تجربه می‌کنند.
نشانه‌های درد های عصبی عضلانی (فیبرومیالژیا) ممکن است ناشی از تفسیر اشتباه اعصاب و مغز یا واکنش بیش از حد به سیگنال‌های درد منظم باشد. واکنش بیش از حد به سیگنال درد می‌تواند در اثر عدم تعادل شیمیایی در مغز انسان رخ بدهد.
علل بروز درد های عصبی عضلانی چیست؟
محققان رشته‌ی پزشکی و همچنین پزشکان، در واقع، علل واقعی بروز این اختلال را نمی‌دانند. اما، با گذشت زمان و همراه با پیشرفت در زمینه‌ی پزشکی، اخیرا برخی از عواملی که موجب بروز درد های عصبی عضلات می‌شود، کشف شده‌اند:
عفونت: اختلالات اولیه می‌توانند باعث بروز درد های عصبی عضلانی (فیبرومیالژیا) شوند یا نشانه‌های این بیماری را بدتر کنند.
ژنتیک: اغلب درد های عصبی عضلانی از راه وراثت منتقل می‌شود. اگر یکی از اعضای خانواده تان این اختلال را داشته باشد، احتمال این که شما هم به آن مبتلا شوید، وجود دارد. بسیاری از محققان نشان می‌دهند که برخی جهش‌های ژنتیکی در این مسئله نقش ویژه‌ای ایفا می‌کنند. این ژن‌ها هنوز شناسایی نشده‌اند.
تروما: افراد مبتلا به آسیب فیزیکی و عاطفی ممکن است به درد های عصبی عضلانی (فیبرومیالژیا) مبتلا شوند. این بیماری با اختلال استرس پس از ضایعه ی روانی ارتباط دارد.
استرس: استرس هم مانند تروما می‌تواند اثرات طولانی مدت بر بدن شما ایجاد کند. این مشکل با اختلالات هورمونی که می‌تواند در بروز درد های عصبی عضلانی نقش داشته باشند، ارتباط دارد.
نقطه‌ی ماشه ای چیست؟
اگر کسی در حداقل یکی از ۱۸ مورد از نقاط ماشه ای، درد و حساسیت فراوان داشته باشد، تشخیص این خواهد بود که به درد های عصبی عضلانی مبتلا است. افراد حرفه‌ای در زمینه‌ی مراقبت‌های بهداشتی، با اعمال فشار شدید روی این نقاط، تعداد موارد دردناک را محاسبه می کنند.
برخی از نقاط ماشه ای شایع عبارتند از:
- ناحیه‌ی بالای قفسه‌ی سینه
- پشت سر
- زانوها
- باسن
- قسمت بیرونی آرنج
به طور معمول، تمرکز بر نقاط ماشه ای، بخشی از فرآیند‌ی تشخیص درد های عصبی عضلانی نیست. در عوض، اگر علائم درد گسترده به مدت بیش از ۳ ماه ادامه بیابد بدون این‌که بیماری دیگری در فرد تشخیص داده شود، نظر پزشک بر بروز درد های عصبی عضلانی در شما خواهد بود.
عوامل خطر درد های عصبی عضلانی چیست؟
علی‌رغم این که علل بروز درد های عصبی عضلانی روشن نیست، عود کردن این اختلال می‌تواند ناشی از آسیب فیزیکی، استرس یا یک بیماری همستی غیرمرتبط مانند آنفلوآنزا باشد. سیستم عصبی و مغز ممکن است دچار تفسیر اشتباه شوند یا در برابر سیگنال‌های معمول درد بیش از اندازه واکنش نشان دهند. تفسیر نادرست ممکن است به دلیل عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز باشد.
علاوه بر این، عوامل خطر دیگری نیز که منجر به بروز درد های عصبی عضلانی می شوند، وجود دارد:
– جنسیت: به نظر می رسد زنان بیش‌تر از مردان به درد های عصبی عضلانی مبتلا می‌شوند.
– سابقه ی خانوادگی: وراثت، عامل مهمی در مورد ریسک ابتلا به فیبرومیالژیا است.
– بیماری: علی رغم این‌که فیبرومیالژیا نوع خاصی از آرتریت (التهاب مفاصل) نیست، ابتلا به بیماری‌های روماتیسمی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس، ممکن است خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهد.
درمان درد های عصبی عضلانی :
۱. ورزش:
اگر از فیبرومیالژیا رنج می‌برید، تمرینات ورزشی هوازی را انجام بدهید، و همین‌طور تمرینات مقاومتی یا تمرینات قدرتی را در نظر بگیرید، زیرا این تمرینات با کاهش حساسیت، درد، سختی و اختلالات خواب در تعدادی از افراد مبتلا، ارتباط دارند.
اگر ورزش می‌تواند علائم را تسکین دهد، برای بهبود یافتن بهتر است به طور دائم ورزش کنید. شما می‌توانید با یک مربی شخصی یا یکی از دوستان‌تان ورزش کنید تا همیشه انگیزه داشته باشید.
۲. درمان‌های خانگی برای تسکین درد فیبرومیالژیا – طب سوزنی:
این درمان یکی از روش‌های خانگی رایج برای تسکین فیبرومیالژیا است. مشخص شده است که در هر ۵ فرد مبتلا به فیبرومیالژیا یک نفر در ۲ سالی که این بیماری در او تشخیص داده شده از این درمان استفاده می‌کند و به نتایج خوبی دست یافته‌است به این ترتیب که حساسیت و دردش بهبود یافته‌است. با این وجود هنوز هم مطالعات بیش تری باید انجام شود. تعداد جلسات توصیه شده بستگی به شدت و علائم دارد. اما برخی از کارشناسان ادعا می‌کنند که طب سوزنی ساختگی ممکن است درد و مغز را تحت تاثیر قرار دهد.
۳. یوگا:
بر اساس یک مطالعه‌ی کوچک، زنانی که هفته‌ای ۲ ساعت در برنامه‌ی یوگا شرکت می‌کنند و حرکات یوگا را در خانه از ۲۰ تا ۴۰ دقیقه در روز تکرار می‌کنند، در معرض کاهش ۳۱ درصدی علائم، از جمله خستگی و درد بودند. تکنیک‌های تنفس ممکن است یک حالت آرامش را القا کند که سیگنال‌های درد را تغییر می‌دهد.
۴. تای چی:
مطالعه‌ی انجام‌شده توسط محققان دانشگاه تافتس ادعا کرد که ورزش ذهنی ملایم می‌تواند خواب را بهبود بخشد و افسردگی و درد فیبرومیالژیا را کاهش دهد. تنفس کنترل‌شده و حرکات تای چی موجب تقویت حالت آرامش و جلوگیری از چرخه‌ی درد می‌شود.
۵. درمان‌های خانگی فیبرومیالژیا – ماساژ:
یک مطالعه که در سال ۲۰۱۰ در اسپانیا انجام شد، نشان داد که شرکت‌کنندگان مبتلا به فیبرومیالژیا که ۲۰ جلسه‌ی ۹۰ دقیقه‌ای ماساژی به نام میوفاسیال را گرفتند، کاهش اضطراب و درد را تجربه کردند. فاسیا (نیام)، که بافت همبندی در اطراف اندام‌ها و عضلات است، در کسانی که مبتلا به فیبرومیالژیا هستند، سفت می‌شود و به این ترتیب درد افزایش می‌یابد؛ با این حال، ماساژ فرد با مالش ملایم و اعمال فشار کم، می‌تواند باند‌های نیام را سفت کند و به این ترتیب سبب نرم شدن آن بافت‌ها شود.ماساژ می‌تواند عضلات شما را تسکین دهد و همچنین حرکات مفاصل شما را بهبود بخشد. نوعی از ماساژ درمانی تحت عنوان تخلیه‌ی لنفاوی دستی برای این بیماری مفید است. این نوع ماساژ می‌تواند انسداد لنفاوی را که ممکن است عامل بروز درد باشد، از بین ببرد.
برای به‌دست آوردن بهترین نتایج، باید یک ماساژ درمانگر این نوع ماساژ را برایتان انجام بدهد.
۶. کاهش وزن:
کاهش وزن شما می‌تواند نشانه‌های این بیماری را کاهش دهد و حتی از ابتلا به فیبرومیالژیا در شما جلوگیری کند. علی‌رغم این‌که مشخص نیست که چرا کاهش وزن می‌تواند چنین تاثیری داشته باشد، سطوح افزایش‌یافته‌ی مواد التهابی به نام سیتوکین‌ها که در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا و افراد چاق رایج است، می‌تواند موجب درد و حساسیت شود. کمی وزن اضافی ممکن است نشانه‌های این اختلال را بدتر کند. بالا بودن وزن همچنین ممکن است سبب بروز استرس و خستگی در مفاصل شود و درد را افزایش دهد.
۷. نمک اپسوم:
سولفات منیزیم یا نمک اپسوم یکی از داروهای خانگی برای درمان فیبرومیالژیا است. غوطه‌ور شدن در آب وان که با نمک اپسوم مخلوط شده‌است می‌تواند سبب شود که بدن‌تان منیزیم دریافت کند. فیبرومیالژیا معمولا با کمبود منیزیم مرتبط است. این حمام آرام‌بخش موجب کاهش درد و آرامش نیز می‌شود.
آنچه باید انجام دهید به قرار زیر است:
– ۲ فنجان نمک اپسوم را در وان حمام که حاوی آب گرم است بریزید.
– در این محلول ۲۰ دقیقه یا بیش‌تر غوطه‌ور شوید.
– این روش درمانی را سه بار در هفته تکرار کنید.
۸. درمان‌های خانگی فیبرومیالژیا – اسیدهای چرب امگا ۳:
اسیدهای چرب امگا ۳، چربی‌های غیر اشباع، می‌توانند به کاهش درد نوروپاتیک و التهاب کمک کنند. آنها همچنین می‌توانند سفتی و درد مفصل را مهار کنند.
– هر روز ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری روغن ماهی مصرف کنید.
– روش دیگر این است که می‌توانید ماهی‌های چرب مانند ساردین، شاه ماهی، موتوماهیان، ماهی سالمون وحشی یا ماهی تن را دو بار یا سه بار در هفته مصرف کنید. برخی منابع دیگر از اسیدهای چرب امگا ۳ عبارتند از گردو، تخم کتان، روغن سویا و روغن کانولا.
– مکمل‌های روغن ماهی یا امگا ۳ را انتخاب کنید، اما قبل از آن حتما با پزشک‌تان مشورت کنید.
* توجه: افرادی که از داروهای رقیق‌کننده‌ی خون استفاده می‌کنند، هنگام استفاده از مکمل‌های امگا ۳ باید مراقب باشند زیرا روغن ماهی ممکن است با این داروها تداخل ایجاد کند.
۹. سرکه سیب:
سرکه سیب می‌تواند سطوح pH بدن انسان را متعادل کند، استرس اکسیداتیو را کاهش دهد و گردش خون را افزایش دهد. این ماده‌ی قدرتمند می‌تواند علائم فیبرومیالژیا از جمله مشکلات گوارشی، سردرد، خستگی، درد مفاصل، التهاب و تورم را کاهش دهد.
– ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری سرکه سیب خام تصفیه‌نشده را به یک لیوان آب اضافه کنید.
– در صورتی که دوست داشته باشید، می‌توانید کمی عسل نیز به ترکیب آب و سرکه اضافه کنید.
– ترکیب حاصل را دو بار در روز مصرف کنید.
در صورتی که عادت به خوردن سرکه سیب ندارید، یک قاشق چایخوری از آن را به یک لیوان اضافه کنید و بعد میزان آن را کم‌کم اضافه کنید.
۱۰. زردچوبه:
زردچوبه به علت خواص ضد التهابی شگفت‌انگیزی که دارد، می‌تواند با فیبرومیالژیای همراه با بیماری روماتیسمی مقابله کند. این ماده ترکیبی به نام کورکومین دارد که می‌تواند به کاهش سفتی و درد کمک کند.